Ein großer, dunkelhaariger Mann mit weißem Oberteil und schwarzer Kochschürze steht hinter einem Herd einer Großküche und streut mit einer Hand Salz von oben in ein Töpfchen, aus dem Dampf aufsteigt
prawa za wobrazy: MDR/Ulrike Kaliner

Rěčny kućik dr. Sonje Wölkoweje z wusyłanja 31.05.2017 Šćipka sele

31. róžownika 2017, 10:34 hodź.

Kito Lorenc napisa jónu baseń wo pěknym mužu, kiž pře wšu měru lubowaše poliwku. Tola něšto jemu w njej falowaše, někajke cyle małe wonajke wono. Zawěsće zhódaće lochko, wo čo jemu dźěše: wo kusk sele - tak cyle mało, kaž móžeš mjez palcom a porstomaj přimnyć. Němsce je to "eine Prise". Serbsce mjenujemy to husto z požčenym słowom priza abo z pomjeńšenku prizka. Tola mamy tež serbskej wurazaj za to, kotrejž chcu wam dźensa do pomjatka zwołać. Najznaćiše drje je šćipka - tute słowo wužiwa so w mjenowanym woznamje na př. w loni wudatej kucharskej knize "Warimy z Tomašom". Pochad słowa je wočiwidny: šćipka je to, štož přimnješ z porstami, jako by do něčeho šćipnył. W słowniku namakamy hišće wariantu šćěpjo, z genitiwom šćěpjeća, tola wone drje, sudźo po tekstowym korpusu, hižo tak rozšěrjene njeje. Tola serbske přisłowo wuči: Jelizo šćěpjo doseli, njesypaj horšće! Haj, druhdy zaleži woprawdźe jenož na prizce, šćipce abo šćěpjeću, hač nam poliwka zesłodźi abo hač je njeselena abo přeselena.